Vaak wordt gevraagd: Welke pijn of welk probleem wil je oplossen bij je klant?
Ik ben een beetje allergisch voor deze vraag, ik krijg er jeuk van, ik raak compleet in de weerstand. Ik wil geen pijn oplossen! Ik houd niet van problemen. Zo, dat is er uit. Wat ik wel wil? En van welke vraag word ik wel blij? Dat kan ik je wel vertellen en eerlijk is eerlijk, als je weet wat je niet wilt, wordt veel meer duidelijk wat je wel wilt.
Roze Olifant
Zo werkt dat namelijk in je brein. Als je weet wat je vooral NIET wilt, geeft dit de richting aan die je wel wilt. Je brein kent namelijk het woordje niet niet. Het geijkte voorbeeld is hierin de roze olifant. Denk NIET aan de roze olifant…en waar denk je dan aan? Klopt, roze olifanten…Ik zie dan wel roze olifanten voor me met een rood kruis erdoor, maar het blijven roze olifanten.
De vraag waar ik wel blij van word…
Genoeg over het NIET, meer nu over het WEL. De vraag waar ik wel blij van word, is deze: Bij welke wens of welk verlangen wil je helpen? Dat opent voor mij een wereld aan wensen en verlangens en lonkende toekomstperspectieven. En daar word ik vrolijk van. Beelden van een zonnige toekomst, nieuwe kansen en open werkvelden verkennen, doemen dan bij me op.
Verkennen
Niet het vluchtsysteem, dat weg wil van de pijn, aanspreken. Juist kijken naar het toekomstbeeld dat je na wilt jagen. Wat is realistisch, haalbaar en gezond? En wat kan een eerste stapje zijn in die richting? En ja, dat kan een weg zijn van vallen en opstaan, van proberen en falen, van durven, doen en doorzetten. Want de kant die je niet op wilt, is misschien wel duidelijk. Het terrein wat je gaat verkennen, je horizon is vele malen breder dan die ene weg en nog grotendeels onbekend. Die weg heb je nog niet eerder bewandeld.
Horizon verbreden
Zo was het ook voor mezelf in 2017, toen er na 17 jaar een eind kwam aan mijn vaste dienstverband. Ik vond het niet eng, ik vond het spannend. Leuk spannend! Een nieuwe ontdekkingstocht, een nieuw avontuur. Ik wilde mijn horizon verbreden, ik wist niet waar ik naar toe wilde. Maar ik heb vanaf het begin af aan de overtuiging gehad: Het komt goed. Geen keuzestress, maar keuzevrijheid.
Pijnlijk bewust worden van jezelf
Wat ik vooral leerde is: dat het een proces is. Een weg van kleine stapjes, van uitproberen, leren, bijsturen, versnellen, vertragen en af en toe stilstaan. Ja, en af en toe pijnlijk bewust worden van jezelf. Van bijtanken, nieuwe moed vinden en geduld hebben. Ik vind het fijn dat ik heb mogen leren hoe ik anderen kan begeleiden bij dit proces. Vanuit mijn eigen kernwaarden kan handelen en daarmee professionals ondersteun bij deze ontdekkingstocht. Niet door hetzelfde pad te bewandelen als wat ik ben gegaan. Maar juist je eigen weg ontdekken, doen wat bij je past, wat dichtbij jezelf ligt. Want daar ben je het krachtigst, dan vlucht je niet weg. Dan loop je vol vertrouwen je toekomst tegemoet.
Helderheid, focus en daadkracht
En daar zit direct het antwoord op de vraag bij welke wens of verlangen ik kan helpen. Vanuit mijn nieuwsgierige houding ondersteun ik professionals hun eigen weg te verkennen. Door vanuit verschillende perspectieven naar je vraag, behoefte of verlangen te kijken, krijg je steeds meer helderheid, focus en daadkracht. En door ervaringsgericht te werken met klanten komen ze daadwerkelijk in beweging. Vanuit inzicht beweeg je naar resultaat.
Hoe kom jij het liefst in beweging?
Volgens mij heb je altijd een keus welke kant je op wilt. Of je kijkt naar pijn of naar verlangen. Om in beweging te komen heb je of een brandend platform nodig (pijn) of een lonkend toekomstperspectief (visie). Pas als een van de twee voldoende aanwezig is, kom je in beweging. Pijn is niet fijn, een heldere visie wel.
Hoe kom jij het liefst in beweging?
Ik ben benieuwd!
Laat een reactie achter of stuur een bericht via de bekende wegen.
Margaretha
